Η Παραγουάη εισέρχεται στον άξονα του “κακού”, αλλά τώρα μπορεί να ονειρεύεται!

Το άρθρο αυτό μας έστειλε ο Νίκος Κλειτσίκας.

Ο πρώην επίσκοπος Fernando Lugo, με 41%, είναι σήμερα πρόεδρος της Παραγουάης. Η χώρα αυτή, για πρώτη φορά στα 196 χρόνια της ανεξαρτησίας της, έχει πρόεδρο αντιπολίτευσης που κερδίζει ειρηνικά την κυβερνητική εξουσία και επιπροσθέτως στο λεξικό της προστίθεται μια νέα λέξη: Tekojoja. [Tekojoja (http://www.tekojoja.org.py/) σημαίνει «ισότητα» στη γλώσσα “guaraní”, τη γλώσσα των ιθαγενών της Αμερικής και επίσημη γλώσσα της Παραγουάης, μαζί με την “castigliano”].

Ο Fernando Lugo συνέτριψε την ολιγαρχία του φιλελεύθερου κόμματος Partido Colorado (http://www.anr.org.py/) και στην πρώτη του ομιλία ως πρόεδρος έδωσε το στίγμα της πολιτικής του: «…και οι μικροί μπορούν να νικούν. Τώρα η Παραγουάη ανήκει σε όλους».

Η Παραγουάη έχει ένα τραγικό παρελθόν. Κάθε φορά που «σήκωνε κεφάλι» αντιμετώπισε τη σκληρή τιμωρία των γειτόνων της, κατ’ επιταγή της τότε κραταιάς Μεγάλης Βρετανίας. Στα μέσα του 18ου αιώνα ήταν, ίσως, η πιο ανεπτυγμένη βιομηχανικά χώρα της αμερικάνικης ηπείρου, αλλά η Τράπεζα του Λονδίνου εξαγόρασε την «Τριπλή Συμμαχία» (Αργεντινή, Βραζιλία και Ουραγουάη), ώστε να καταστρέψει αυτή την “εμπειρία” αυτόνομης ανάπτυξης και μηδενισμού των εισαγωγών, υποχρεώνοντας την Παραγουάη να εισάγει τα πάντα από την Αγγλία. Η ανθρωποσφαγή σταμάτησε μόνον αφού εξοντώθηκε το 70% των ενηλίκων ανδρών, σε μια χώρα που στους ενήλικες συμπεριλαμβάνονταν και τα παιδιά των 15 ετών.

Το 19ο αιώνα, στη δεκαετία του ’30 είχαμε μια εκ νέου επανάληψη της ανθρωποσφαγής. Οι αδελφές του πετρελαίου Standard Oil και Shell οδήγησαν τις κυβερνήσεις της Βολιβίας και της Παραγουάης σ’ ένα εμφύλιο πόλεμο όπου, για μια απόφαση της Wall Street έχασαν τη ζωή τους 85.000 ιθαγενείς (Παραγουανοί και Βολιβιανοί).

Κατόπιν η αμερικανοκίνητη δικτατορία του Alfredo Stroessner (1954 – 1989). Τότε που η πρωτεύουσα Asunción ήταν το κέντρο επιχειρήσεων της “Επιχείρησης Κόνδορας” της CIA (Operation Condor: Deciphering the U.S. Role - http://www.crimesofwar.org/special/condor.html). Η “Επιχείρηση Κόνδορας” της CIA, σύμφωνα με τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία των ίδιων των αμερικανών, είχε ως στόχο όλα τα λαϊκά κινήματα της Λατινικής Αμερικής, την επιβολή δικτατοριών και κατόπιν νεοφιλελεύθερων καθεστώτων.

Στη διάρκεια της δικτατορίας στην Παραγουάη δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν 30.000 άνθρωποι, χιλιάδες βασανίστηκαν απάνθρωπα και το 1/3 των κατοίκων έγιναν πρόσφυγες στην Αργεντινή, όπου σήμερα αποτελούν το 18% της χώρας αυτής.

Τον πατέρα του προέδρου Fernando Lugo, συνέλαβαν 20 φορές, ο ίδιος και τρία αδέλφια του βασανίστηκαν απάνθρωπα, κι όταν έγινε ιερέας εκτοπίστηκε από την Παραγουάη με την κατηγορία των «ανατρεπτικών κηρυγμάτων». Ακόμη και σήμερα κατηγορείται ο Fernando Lugo ότι στη διάρκεια της εξορίας του συμμετείχε στο επαναστατικό κολομβιανό Κίνημα FARC (http://www.farcep.org/).

Με το τέλος της δικτατορίας, οι αμερικανοί παρέδωσαν την εξουσία στο κόμμα Partito Colorado, που ποτέ δεν έπαψε να λειτουργεί. Το κόμμα της ολιγαρχίας, που στο όνομα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ιδιοκτησίας, μέχρι σήμερα συνεχίζει μια χούφτα τσιφλικάδων να κατέχουν το 77% των εύφορων εδαφών της χώρας και 6 εκατομμύρια κατοίκων να ζουν στην εξαθλίωση, 600.000 υποσιτισμένα παιδιά…

Στο μεταξύ, ο ιερέας Fernando Lugo, τη δεκαετία του ’70, διαλέγει να στρατευτεί με τους φτωχούς και γίνεται επίσκοπος της San Pedro. Μια περιοχή όπου οι παραστρατιωτικές ομάδες των τσιφλικάδων καίνε αδιάκοπα της καλύβες των ακτημόνων χωρικών και δολοφονούν όσους σηκώνουν κεφάλι. Τελευταία, μετά την 11η Σεπτέμβρη 2001, 4.000 εξαθλιωμένοι χωρικοί της περιοχής του θεωρήθηκαν «τρομοκράτες» επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια των ΗΠΑ και καταδικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο επίσκοπος Fernado Lugo δέχεται σκληρή κριτική από τον νέο γερμανό πάπα Joseph Ratzinger, αλλά σήμερα είναι εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας του.

Ήδη άρχισαν να φθάνουν στην Παραγουάη γιατροί από την Κούβα, για να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας σε έναν λαό που δεν είχε καμία πρόσβαση σε περίθαλψη. Τα πρώτα μηνύματα από τον Lula (Βραζιλία) και την Cristina (Αργεντινή) είναι ενθαρρυντικά για τον Fernado Lugo. Ίσως η Παραγουάη εισέλθει ξανά στην ιστορία και ζωντανέψει το όνειρο της Πατρίδας, της μεγάλης Λατινικής Αμερικής.

Παρ΄ όλα αυτά, η εκλογή του Fernando Lugo επιτρέπει σήμερα στο λαό της Παραγουάης να ονειρεύεται!

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Fernando Lugo κατηγορήθηκε για τρομοκράτης, για όργανο του Fidel Castro και του Hugo Chávez. Όμως, ο επίσκοπος κέρδισε την εμπιστοσύνη του λαού, αλλά η χώρα εισήλθε στον “άξονα του κακού” για τη δύση και τις ΗΠΑ.

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Παραγουάη οδηγεί σε συλλογισμούς, παρατηρήσεις και συμπεράσματα:

1. Η “Θεολογία της Απελευθέρωσης”, που εγκαινιάστηκε με την Επισκοπική Σύνοδο της Λατινικής Αμερικής CELAM, το 1968 στην Κολομβία και με τους δεκάδες αγωνιστές επισκόπους που δολοφονήθηκαν από τα Λατινοαμερικανικά καθεστώτα, δεν έγινε κατορθωτό ν’ ανατραπεί από την σκληρή πολιτική του πολωνού πάπα Βοϊτίλα. Στη Λατινική Αμμερική η καθολική εκκλησία είναι ταυτισμένη με τους λαϊκούς αγώνες για δημοκρατία, εναντίον της φτώχειας, της εξαθλίωσης, του υποσιτισμού.

2. Φαίνεται πως ο «άνεμος του Νότου» δεν μπορεί να αναχαιτιστεί. Σήμερα στη Λατινική Αμερική ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός χάνει συνεχώς έδαφος απέναντι σε ηγέτες που πρεσβεύουν την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο μόνος ισχυρός σύμμαχος των ΗΠΑ είναι η Κολομβία με τα καρτελ των ναρκωτικών και μια ομιχλώδης κατάσταση στο Περού και τη Χιλή.

3. Ο Fernando Lugo εκλέχθηκε πρόεδρος, αλλά ο κρατικός μηχανισμός θα συνεχίσει για πάρα πολύ χρόνο να βρίσκεται στα χέρια του κόμματος-κράτους (Partito Colorado). Συνεπώς, ο πρώην επίσκοπος θα βρεθεί σε σύντομα σε δύσκολη θέση - χωρίς ανοχή - απέναντι στα οξυμμένα κοινωνικά προβλήματα και με τον έλεγχο του κράτους από την ολιγαρχία.

4. Ο νέος πρόεδρος, για να εκφράσει μια ελάχιστη κοινωνική πολιτική, έχει ν’ αντιμετωπίσει τις λεόντειες-αποικιοκρατικές συμφωνίες που έχουν συνάψει τα δικτατορικά καθεστώτα της χώρας την τελευταία 50ετία αναφορικά με τα 3 τεράστια υδατο-φράγματα (Itaipù και Yaciretá). Η αδυναμία αλλαγής των συμβάσεων και ελέγχου των φραγμάτων, δεν θα του επιτρέψουν να ξεκινήσει αλλαγές που θα μεταβάλουν τις σημερινές σχέσεις παραγωγής, δίνοντας ελπίδες στους φτωχούς αγρότες.

5. Επίσης, υπό τον έλεγχο των πολυεθνικών βρίσκονται οι ενεργειακοί πόροι της χώρας (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, νερό, χαλκός), ο «πλούτος του έθνους» και είναι το κλειδί για μια δίκαιη και ισορροπημένη ανάπτυξη. Οι ΗΠΑ θα «επιτρέψουν» στον πρώην επίσκοπο να ασκήσει εθνική πολιτική στην περιουσία και τον πλούτο του λαού του;